Wideo
W Niemczech podczas II wojny światowej powstał system pracy przymusowej. W tym czasie odnotowuje się, że w charakterze siły roboczej zatrudnionych było ponad dwadzieścia milionów jeńców wojennych, więźniów obozów koncentracyjnych i ludności cywilnej zwerbowanej wbrew jej woli lub w ramach działań propagandowych.
W czasie Powstania Warszawskiego alianckie samoloty zrzucały na Warszawę i okolice zasobniki z bronią i amunicją. Akcja ta jednak była niedostateczna.
18 września około 12.30 podczas amerykańskiej wyprawy Frantic 7 nad stolicą pojawiło się 107 amerykańskich bombowców, które zrzuciły 1284 zasobniki. Tylko 228 z nich trafiło do powstańców. Nie da się jednak przecenić ich roli w uratowaniu życia grupie pędzonych na śmierć mieszkańców prawobrzeżnej Warszawy. O czym opowiada bohater filmu.
Temat posiadania broni przez dzieci uczestniczące w Powstaniu Warszawskim może niektórym utrwalać w świadomości Pomnik Małego Powstańca. Tymczasem bohater tego filmu przez cały okres powstania, tak jak inni jego młodzi koledzy, mógł co najwyżej pomarzyć o tak cennym ekwipunku i w takim kontekście warto odczytywać symbolikę pomnika.
Młodzież Międzywojnia była wychowywana w duchu patriotycznym. Kształtowaniem takiej postawy zajmowały się m.in. niezmiernie wówczas popularne organizacje harcerskie.
W czasie okupacji ZHP zostało przemianowane na Szare Szeregi i oprócz zadań wychowawczych doszła służba pomocowa w konspiracji.
W czasie II wojny światowej Niemcy stworzyli na terenie Europy obozy koncentracyjne. Owiany najgorszą sławą był obóz w Mauthausen, gdzie z powodu głodu, wyczerpującej pracy, wymyślnych i okrutnych eksperymentów medycznych straciło życie przynajmniej 90 tysięcy osób.
Na Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli złożone są prochy 104 tysięcy poległych i pomordowanych żołnierzy Armii Krajowej oraz ludności cywilnej Warszawy. Znanych z imiona i nazwiska jest tylko 3,5 tysiąca ofiar.
Dzięki wieloletnim wysiłkom m.in. bohaterki tego filmu ta nekropolia została poddana renowacji i modernizacji oraz powróciła na nią należna jej symbolika religijna i powstańcza.
Utrzymanie narodowej pamięci o tym szczególnym miejscu jest już odpowiedzialnością kolejnych pokoleń.
W czasie okupacji niemieckiej na Pawiak, czyli do więzienia śledczego Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa Dystryktu Warszawskiego, a w szczególności Tajnej Policji Państwowej zwanej Gestapo, mógł trafić każdy. Przypadkowy przechodzień w trakcie łapanki, zdekonspirowany żołnierz państwa podziemnego lub szesnastoletni chłopiec taki, jak bohater tego filmu.
Warszawa miała zostać wykreślona z mapy Europy. Zniszczona, wymarła, zapomniana. Wbrew tym założeniom do ruin wracali jednak ludzie, by zacząć żyć od nowa.