Warszawska Praga

U zbiegu ulic Jagiellońskiej i Ratuszowej znajduje się najstarszy praski zabytek: kościół Matki Boskiej Loretańskiej. To, co możemy oglądać dzisiaj jest tylko dawną kaplicą, która od południa przylegała do nieistniejącej już barokowej świątyni ojców bernardynów, zbudowanej w latach 1628-1638. Jej dwu-wieżowa fasada zwrócona była w stronę Wisły, widać ją choćby na znanej panoramie miasta namalowanej przez Caneletta – nadwornego malarza króla Stanisława Augusta.

Instytut Tele-Radiotechniczny to najstarsza placówka badawczo-rozwojowa w Polsce, o korzeniach sięgających 1929 roku. Od początku swojego istnienia mieści się on przy ul. Ratuszowej 11. Przed wejściem do budynku ITR znajduje się ufundowane w 1988 roku przez Stowarzyszenie Radioelektroników Polskich popiersie prof. Janusza Groszkowskiego autorstwa Janusza Pastwy.

Ulica Stalowa to najdłuższa i najważniejsza ulica historycznej Nowej Pragi. Swą nazwę wywodzi od działającej tam niegdyś huty stali, która produkowała szyny dla budowanej właśnie pod koniec XIX wieku kolei transsyberyjskiej. Od lat 80-tych XIX wieku była to główna ulica tej części miasta. Tu znajdowały się najokazalsze domy, przechodniów kusiły okazałe witryny sklepowe oraz szyldy warsztatów rzemieślniczych, a środkiem ulicy jeździły tramwaje.

Róg ulic Konopackiej i Stalowej. W filmie Romana Polańskiego "Pianista" obszar ten także imituje warszawskie getto, w którym stłoczono aż 400 tys. Żydów, czyli 30% populacji ówczesnej Warszawy, i w którym podczas zimy 1940/41 zmarło ponad 50 tys. ludzi. Na montaż ilustrujący w filmie wznoszenie i pierwsze dni muru getta złożyły się zdjęcia nakręcone zarówno na warszawskiej Pradze, jak i w dekoracjach Babelsbergu (Poczdam).

Róg ulic Małej i Konopackiej. Podczas trwania zdjęć do filmu "Pianista" w reżyserii Romana Polańskiego ustawiono tu prawdziwy mur z cegieł, imitujący mur warszawskiego getta. Na skrzyżowaniu ulic znajduje się nowy budynek mieszkalny, który na potrzeby filmu został zamaskowany tekturową makietą.

Reklama pasty znajduje się na podwórku między dwoma kamienicami przy ul. Małej nr 5. Jest to pamiątka, pozostałość po dekoracjach z planu filmowego "Pianisty", do którego część zdjęć kręcono w plenerach warszawskiej Pragi. Reklama pasty do butów jest repliką znanej przedwojennej reklamy marki "Dobrolin" Na placu pomiędzy budynkami ekipa realizatorów filmu "Pianista" nakręciła także scenę, gdy brygada Władysława Szpilmana wchodzi i wychodzi z budowy.

Ulica Mała jest jedną z najbardziej "filmowych" ulic Pragi. Zawdzięcza to m.in. oryginalnej, XIX-wiecznej architekturze zachowanej po jej obu stronach. Do lat 80. XX wieku na ulicy znajdowały się latarnie gazowe – co dodatkowo czyniło ulicę doskonałym tłem filmowym. Ulica Mała była plenerem dla takich filmów jak: "Dziewczęta z Nowolipek", "Korczak", czy "Pianista" w reżyserii Romana Polańskiego. Na potrzeby filmu "Pianista" scenografowie wypełnili przerwę w zabudowie po prawej stronie,

Dawna zajezdnia tramwajowa – ul. Inżynierska 6 – Dom "pod Syreną". Dawna zajezdnia tramwajowa w okresie międzywojennym obsługiwała warszawskie autobusy. Frontowy gmach pochodzi z lat 20. XX wieku, gdy zajezdnię przebudowano według projektu Juliusza Dzierżanowskiego. Zajezdnia pierwotnie służyła tramwajom konnym. Na fasadzie budynku znajduje się tablica informująca, iż właśnie stąd 11 grudnia 1866 roku wyruszył na ulice miasta pierwszy warszawski tramwaj, wówczas konny.