Warszawska Praga
Zespół trzech kamienic znajdujących się pod wspólnym adresem Targowa 50/52 stanowi dziś ważne świadectwo dziejów dzielnicy. Pierwsza z lewej, mała piętrowa kamieniczka jest obecnie najstarszym zachowanym na Pradze domem mieszkalnym. Wzniósł ją dla siebie Berek Lejzerowicz Rothblith w latach 1818-1819. Odrobinę większa kamienica, zlokalizowana jako pierwsza od strony prawej, powstała dla tego samego właściciela, lecz dekadę później.
Jeszcze w 1880 na ulicy – zgodnie z jej nazwą – kwitło targowisko. Przeważał handel hurtowy, który zaopatrywał targi miejskie. Głównymi towarami były: bydło, trzoda chlewna, konie, bryczki, drewno opałowe, uprzęże oraz zboże. Po likwidacji targowiska na jego miejscu urządzono skwery i ułożono chodniki. Po II wojnie światowej ulica Targowa, jako stosunkowo mało zniszczona, stała się główną siedzibą władz państwa i miasta. Przeprowadzono przez nią pierwszą, powojenna linię tramwajową.
Z posesją dawnej praskiej synagogi sąsiaduje od wschodu kolejny z praskich judaików, tj. piętrowy budynek dawnej żydowskiej łaźni rytualnej czyli tzw. mykwy przy ul. Kłopotowskiego 31. W mykwie znajdował się rodzaj basenu z wodą o bardzo powolnym przepływie. Ilość wody powinna była wystarczać do zanurzenia całego ciała. Pobożni Żydzi oczyszczali się tu przed szabasem i świętami religijnymi, obmywano też naczynia po zakupieniu ich od nie-Żydów.
Przy ul. Jagiellońskiej 28 znajduje się jeden z najokazalszych zabytków dzielnicy – dawny Gmach Wychowawczy Warszawskiej Gminy Starozakonnych im. Michała Bergsona (mianem starozakonnych określano kiedyś osoby wyznania mojżeszowego), obecnie służący m.in. za siedzibę Teatru Lalek "Baj". Obiekt powstał według projektu Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa w latach 1913-14, a ukończenie budowy upamiętnia istniejąca do dzisiaj na jego fasadzie tablica, ozdobiona polskim orłem i warszawską syrenką.
Także u zbiegu ulic Jagiellońskiej i Kłopotowskiego znajduje się nieduży zieleniec służący obecnie jako plac zabaw. Jest to miejsce po praskiej synagodze – nieistniejącej, głównej synagodze praskiej gminy żydowskiej. Budowla dawnej synagogi, zaprojektowana przez Józefa Grzegorza Lessla, powstała w 1835 roku na terenie ściśle związanymi z dziejami praskich Żydów.
W rozwidleniu ulic Floriańskiej i Jagiellońskiej stoi dawny Dom Weteranów Powstania 1863 roku, co upamiętnia stosowna tablica. Gmach powstał w latach 1896-1900 z inicjatywy rosyjskiego Czerwonego Krzyża jako zakład dla wdów po poległych żołnierzach rosyjskich. Niegdyś narożnik budynku wieńczyła nieduża kopuła, a pod nią na pierwszym piętrze znajdowała się kaplica prawosławna.
Od skrzyżowania ulic Kłopotowskiego i Jagiellońskiej odchodzi w kierunku katedry św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika ulica Floriańska, zawdzięczająca swą nazwę patronowi kościoła. Ulicę wyznaczono ok. 1864 roku jako dojazd do mostu Aleksandrowskiego (zwanego mostem Kierbedzia) i przez cały okres zaborów nosiła nazwę Konstantynowskiej. Ulica do dziś zachowała swą dawną zabudowę i niepowtarzalny klimat.
Do 2005 roku naprzeciwko dawnego "Pedetu" – obecnie biurowca "Rainbow Center" – znajdował się inny, charakterystyczny dla Pragi obiekt – Kino Praha. Socrealistyczny budynek kina powstał w latach 1948-49 r. według projektu Jana Bogusławskiego i Józefa Łowińskiego. Dawne kino rozebrano, a na jego miejscu stanął nowy budynek, w którego witrynach umieszczono ocalone, socrealistyczne płaskorzeźby – wspomnienia poprzedniej epoki.